Yo Guido,
Ik ga je binnenkort moeten aanspreken met ‘mijn favoriete oude zak’ denk ik. Niet denigrerend bedoeld hé, dat weet je wel. Het is gewoon dat je columns in De Morgen me op tijd en stond nogal ouwezakkerig overkomen.
Allez, nu je laatste schrijfsel weer, waarin je je vrolijk maakt over gekleurd okselhaar en de term cisgender. Om te beginnen: Guido, niemand doet nog van La Bamba. Serieus. Zelfs de vintage hipsters die nostalgisch zijn naar alles wat zich afspeelde tussen de jaren ’50 en ’80 van de vorige eeuw halen er hun neus voor op. Je moet wel een klein beetje research doen voor je zomaar wat bedenkingen op het net zwiert, Guido. Voor je het weet ben je niet geloofwaardig meer.
Ten tweede: tenzij je omgeving doof is, blind en niet helemaal bij de pinken weten ze al dat je een dat je een heteroseksuele cisgender kerel bent. En zelfs niet zomaar eentje, eerder een soort diehard prototype ervan. Niet dat ik je van intolerantie zou durven beschuldigen, verre van. Je lijkt me eerder het slag hetero dat zich perfect comfortabel voelt in homoseksueel gezelschap, maar toch een beetje ongemakkelijk op de stoel begint te schuifelen op het moment dat jou een aantal ‘gay’ eigenschappen of hobbies toegedicht zouden worden. Dat is niet erg hoor, ik ken er zo genoeg. En nog even voor de goede orde: cisgender betekent gewoon dat je je identificeert met biologische geslacht. Dat je je een man voelt in een mannenlichaam, of een vrouw in een vrouwenlichaam.
Je hoeft je dus niet te gaan ‘outen’, want geloof me: cisgender hetero’s zijn helemaal niet zo speciaal, omdat jullie nu eenmaal de maatstaf zijn waartegen al het andere wordt afgemeten. Uit de kast komen laat je dus beter over aan mensen die ‘afwijken’ van de standaardnorm en daarmee willens nillens moeten ingaan tegen allerlei verwachtingen. Makkelijk schijnt dat niet te zijn, als ik er de bijvoorbeeld de zelfmoordcijfers onder holebi-jongeren op nasla. Een klein beetje sympathie graag voor die jongens en meisjes (en iedereen daartussen) die zich nagelbijtend afvragen of er misschien iets mis is met hen of de euvele moed bijeen moeten rapen om hun omgeving diets te maken dat ze er andere seksuele voorkeuren op nahouden dan wat als ‘normaal’ wordt beschouwd. Of dat ze het gevoel hebben niet in het juiste lichaam geboren te zijn. Ik hoef je niet te vertellen dat er landen zijn waar je dat soort ‘outing’ met je leven bekoopt, of met een gevangenisstraf. En dat homofoob geweld ook hier nog veel meer voor komt dan we zouden willen. Prijs je dus gelukkig met je cisgenderschap. Het heeft je ongetwijfeld al voor veel moeilijke momenten in je leven behoed.
Maar goed, ik begrijp het wel, dat de wereld een beetje verwarrend begint te worden. Dat het als een schok komt dat er naast het traditionele mannetje/vrouwtje verhaal ook nog zoiets bestaat als mensen die zich niet noodzakelijk als één van beide identificeren. Die termen gebruiken als a-gender, genderfluïde of genderqueer en daarmee ingaan tegen de net iets te simpele voorstelling van “me Tarzan, you Jane” als het gaat over gender of geslacht. Als ik je een raad mag geven, je moet daar eens iets over lezen, want het is ongelooflijk boeiende materie. Je kunt beginnen bij de uitstekende roman ‘Middlesex’ van Jeffrey Eugenides, die zet je ongetwijfeld aan het denken. Over hoe mannen vrouwen kunnen zijn en andersom. En over hoe wat er tussen je benen zit of hangt eigenlijk niet altijd correspondeert met wat er in je hart of je hoofd gebeurt.
Verder wil ik graag nog van mening verschillen met je over dat ‘genderneutraal’ het nieuwste van het nieuwste zou zijn. Ik zou opteren voor de term ‘genderdivers’, al was het maar omdat ik ‘neutraal’ met saai beige associeer en diversiteit met alle kleuren van de regenboog. Een beetje zoals de nieuwste trend als het komt op okselhaar, niet waar?
nietinmijnpretpark 