De tranen van Jeroen Denaeghel

Ochot ochère. Jeroen Denaeghel stort bittere mannentranen over de nieuwe Pirelli-kalender. Nu ja, ik snap wel waarom de ex-hoofdredacteur van P-magazine bij het aanschouwen ervan de benen wil nemen. Als je er jaren je beroep van hebt gemaakt om vrouwelijk schoon hoofdzakelijk te definiëren als blank, blond, slank, jong en bijzonder gewillig dan is het inderdaad wel even schrikken als zo’n zwarte godin als Serena Williams haar lijf in alle glorie toont. Dus ja, ik snap best dat het voor iemand als Denaeghel best schrikken is op het moment dat een vrouw zich zonder gene niet conformeert naar wat hij in gedachten had. Nee, Serena heeft geen balletbenen. Je ziet inderdaad een vrouw, een atlete pur sang, iemand die met dat massief gespierde lijf van haar jaar na jaar haar tegenstanders op het tennisplein van het kastje naar de muur stuurde. Ik vind het prachtig. En ja, ook best wel een beetje geil. Of sensueel, zo je wil. Maar dat is natuurlijk een persoonlijke aangelegenheid.

Of er iets mis is misschien met het adoreren van een mooi vrouwenlichaam, vraagt hij zich af. Maar neen, Jeroen. Alleen is het blijkbaar zo dat nogal wat mensen het een beetje gehad hebben met het redelijke enge schoonheidsideaal waar jij nog van gaat kwijlen. Enfin, ik hoef jou in elk geval niet uit te leggen hoe het gesteld is met de verkoop van mannenbladen waarvan de redactie dacht dat ze week na week hetzelfde type vrouw met de zaadvragende ogen op de cover moesten zetten. Misschien moet je eens een avondje uithuilen in de armen van Hugh Hefner, de baas van Playboy. Die mag wegens tegenvallende verkoopcijfers ook geen pronte borsten meer in het blad zetten.

Weet je wat het is? Feministes willen helemaal niet zo nodig elke ‘mooie’ tiet uit straatbeeld verbannen, zoals je even heftig als verkeerd poneert. Vrouwen willen gewoon ook meer zijn dan enkel tieten. Of billen. Vrouwen willen mee vorm geven aan sexy, vrouwen hebben er een beetje genoeg van om ‘schoonheid’ enkel bepaald te zien door een klein kringetje van heteroseksuele mannen dat ook voor de rest van de wereld gaat dicteren wat nu wel of niet aantrekkelijk gevonden mag worden. Als jij de foto van Leibovitz van Amy Schumer niet prikkelend vindt omdat het niet de gemiddelde foto is van de blonde babe die achteraf nog eens danig in het Photoshop-bad heeft gelegen, dan is dat vooral pech voor jou. Pirelli wil blijkbaar vernieuwend zijn, jij wil vasthouden aan een homogeen en conservatief beeld van schoonheid waarvan de rest van de wereld ongeveer heeft besloten dat ze er klaar mee is. Het is tijd is voor meer kleur, meer diversiteit en de wetenschap dat vrouwen van een zekere leeftijd of een ‘niet zo ideale kledingmaat’ ook seks kunnen uitstralen.

Je bent ook slecht geïnformeerd, merk ik. Tienerjongens en jonge mannen beginnen wel degelijk last te krijgen van de sixpacknorm. Alhoewel dit beeld beduidend minder voorkomt dan wat als vrouwelijk ideaalbeeld naar voor wordt geschoven (de verhouding is ongeveer 1 Coca-Cola man tegenover 10 hyperslanke vrouwen) blijkt uit onderzoek dat mannelijke adolescenten onder die druk meer en meer beginnen worstelen met depressieve klachten of risicogedrag vertonen. Tegenwoordig vormen mannen 25% van de groep mensen met eetstoornissen. Misschien toch eens twee keer nadenken vooraleer je zomaar stelt dat het allemaal geen kwaad kan.

Vrouwen kunnen krachtig zijn, of fragiel en tegelijkertijd mooi. Vrouwen kunnen oud zijn en grijs en verrimpeld en toch sexy. Vrouwen kunnen een buikje hebben of haar op de verkeerde plaatsen en toch geportretteerd worden als seksueel wezen, omdat zij dat willen. Of niet. Punt is dat de tijd van enkel ‘soit belle et tais toi’ modellen in bikini die als passieve objecten smachtend in de lens kijken ongeveer hopeloos voorbij is. Maar geen nood, Jeroen. Fossielen zoals jij kunnen nog altijd ‘hot blonde babes’ googelen voor een avondje visueel plezier.