It’s not rocket science – #wijoverdrijvenniet

Gastbijdrage van Anke Van Oostenryck

Aangespoord door vele blogpost en artikels, van o.a. Yasmine Schillebeeckx, wil ik bij deze ook bijdragen aan het verhogen van het bewustzijn rond catcalling, straatintimidatie en seksueel geweld. Normaal gezien hou ik me online vrij afzijdig en doe ik niet mee aan bepaalde hashtag-gektes, maar nu heb ik de enorme neiging om in vette drukletters mee te doen, want #WijOverdrijvenNiet.

Mijn lijstje beperkt zich niet tot wat “onschuldig” gecatcall. Onschuldig, want zo noemen sommigen het. Onschuldig, want “Juffrouw, probeer alstublieft een compliment van een belediging te onderscheiden. Jullie zijn allemaal zo lichtgeraakt tegenwoordig”. Onschuldig, want “Mannen mogen toch genieten van het vrouwelijk schoon, zeker?”

Zeker. Helemaal mee eens. Het vrouwelijk schoon mag gezien worden. Maar betekent dit dat we ook gekeurd en beoordeeld moeten worden? Dat er openlijk op ons gegeild en gekwijld mag worden? Is het fatsoenlijk om dingen zoals “Zoiets klein en fijn, daar zou ik wel eens willen opzitten.” naar het hoofd geslingerd te krijgen? Is het normaal om als vrouw ongemakkelijk te worden als je een ijsje eet in het openbaar? En is het vertederend om als “hoer” uitgescholden te worden wanneer je een lift van een volkomen vreemde afslaat?

Heren én dames, wanneer jullie stellen dat we moeten ophouden met ons gezaag dat we ons niet veilig voelen op straat en dat we het onderscheid moeten maken tussen een compliment en een inbreuk op onze lichamelijke integriteit, dan voel ik me lusteloos worden en een beetje droevig. Wat jullie uiteindelijk denken is dat we het goede van het kwade niet kunnen onderscheiden en wat jullie uiteindelijk vragen is dat we het maar moeten aanvaarden. Laat die mannen maar doen, want ze bedoelen het eigenlijk allemaal wel goed. Wel, ik kan u zeggen dat ze het niet allemaal goed bedoelen. En ik kan u zeggen dat ik in mijn leven heus wel het verschil heb opgemerkt tussen een compliment en intimidatie en tussen liefkozing en geweld.

Wij zijn niet dom. Wij zijn niet onwetend. Wij weten waar onze grenzen liggen en wij weten wanneer deze overschreden worden.

En als u nu denkt: Wat een frigide, mannenhatende trut. Dan gaat u maar even bij u zelf ten rade. Ik val niet alle mannen aan, en zeker niet u persoonlijk. Waar het voor mij, en voor vele anderen, vooral om draait zijn degenen te bereiken die niet willen luisteren en niet willen begrijpen. Een kleine verandering in de mindset van deze mensen kan volgens mij een grote verandering teweeg brengen in hoe wij samen leven.

Want, wanneer een vriendin bij mij thuis weggaat en op een lacherige toon zegt: “Allez, salut. Hopelijk word ik niet verkracht of aangerand onderweg!”, dan weet ik dat er iets mis is. Dan weet ik dat dit niet meer weggelachen of weggewuifd mag worden onder het motto ‘Neem het maar aan als een compliment’. En dat weet u ook.

It’s not rocket science.